murowana
Encyklopedia PWN
stereotomia
w budownictwie umiejętność wykonania z kamienia lub kształtek ceramicznych elementu bądź ustroju konstrukcyjnego murowanego — na ogół skomplikowanego, takiego jak łuk, łuk przyporowy, żebro lub powłoka sklepienna, powłoka kopuły, strop kasetonowy, maswerk okienny, przypora, bieg schodowy, albo ciesielskich węzłów połączeniowych elementów konstrukcji drewnianej.
[gr.],
m. powiatowe w województwie warmińsko-mazurskim, w północnej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, nad Węgorapą, w pobliżu jej wypływu z jez. Mamry, oraz nad kanałami — Młyńskim, Węgorzewskim, i jez. Święcajty.
Wołożyn, białorus.Wałożyn, Valožyn, ros. Wołożin, Voložin,
m. na Białorusi, w obwodzie mińskim, nad Wołożynką (dorzecze Niemna), na północnym skraju Puszczy Nalibockiej.
Wornie, Varniai,
m. na Litwie, na Wysoczyźnie Żmudzkiej, nad Wirwitą (dopływ Windawy), między jeziorami Łukszta i Birżule.
miasto w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w Obniżeniu Liswarty–Prosny, nad Prosną, przy ujściu Wyderki.
rodzima forma domu w staroż. Rzymie — prostokątny budynek, nakryty czterospadowym dachem;
