monochromatyczną
Encyklopedia PWN
telewizja
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
kineskop
rodzaj obrazowej lampy elektronopromieniowej przeznaczonej do przetwarzania sygnału elektrycznego (wizyjnego) na obraz świetlny oglądany na ekranie;
[gr. kínēma ‘ruch’, skopéṓ ‘patrzę’],
termin używany na określenie promieniowania elektromagnetycznego o jednej, ustalonej częstotliwości;
subiektywne wrażenie zmysłowe, powstające w wyniku działania bodźców wzrokowych na receptory zmysłu widzenia znajdujące się w siatkówce oka, tj. czopki i pręciki.
holenderski malarz i rysownik;
monochromator
urządzenie służące do wydzielania światła o wąskim widmie (monochromatycznego) ze światła o widmie złożonym, np. ze światła białego.
[gr. mónos ‘jedyny’, chrṓma ‘kolor’, ‘barwa’],
Materiały dodatkowe
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
