metryką
Encyklopedia PWN
w metryce antycznej, a więc teorii zbudowanej dla opisu struktury wierszowej poezji gr. i łac., której rytm opierał się na językowym zjawisku iloczasu, najmniejsza jednostka struktury rytmicznej wiersza, tzn. odcinek wersu o z góry założonej kolejności występowania sylab długich (symbol: –) i krótkich (symbol: 
);
);
filolog klas.;
sutra
w literaturze staroind. nazwa klasy tekstów, zwięzłych wypowiedzi lub formuł o charakterze aforyzmu, „łączących w jeden sznur” zasady postępowania, kolejne kroki procedury rytualnej, podstawowe dziedziny wiedzy (gramatyka, fonetyka, metryka, astronomia), założenia systemu rel.-filoz. (Brahmasutra).
[sanskr. sūtra ‘nić’, ‘sznur’],
filolog klas.;
tytulatura
informacje ułatwiające identyfikację druku (książki);
[łac.],
wersyfikacja
[łac.]:
