metryką
Encyklopedia PWN
kancelaria
komórka urzędu, w której przyjmuje się, rejestruje i rozdziela pisma wpływające, przygotowuje, przepisuje i wysyła pisma wychodzące oraz przechowuje dokumentację powstającą w wyniku działania danej instytucji.
[łac.],
niem. poeta i dramatopisarz;
kolofon
formuła umieszczana na końcu starożytnej i średniowiecznej książki rękopiśmiennej i druków, zawierająca tytuł dzieła, imię i nazwisko autora, czas i miejsce powstania bądź druku, nazwisko kopisty lub drukarza, ewentualnie nakładcy;
[łac. < gr.],
ukr. folklorysta i historyk literatury, muzykolog,
poeta indyjski, tworzący w sanskrycie;
poeta turkmeński; klasyk literatury turkmeńskiej;
