kolofon
 
Encyklopedia PWN
kolofon
[łac. < gr.],
formuła umieszczana na końcu starożytnej i średniowiecznej książki rękopiśmiennej i druków, zawierająca tytuł dzieła, imię i nazwisko autora, czas i miejsce powstania bądź druku, nazwisko kopisty lub drukarza, ewentualnie nakładcy;
pierwszym drukiem z kolofonem był Psałterz moguncki J. Fusta i P. Schöffera (1457); współcześnie funkcję kolofonu pełni karta tytułowa, na którą od lat 80. XV w. przenoszono część informacji, i metryka drukarska, zawierająca dane techniczno-produkcyjne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia