metryka
Encyklopedia PWN
fiz. teoria, w której pole grawitacyjne i pole elektromagnetyczne są opisane metryką pięciowymiarowej przestrzeni pseudoriemmanowskiej — uogólnionej czasoprzestrzeni;
kancelaria
komórka urzędu, w której przyjmuje się, rejestruje i rozdziela pisma wpływające, przygotowuje, przepisuje i wysyła pisma wychodzące oraz przechowuje dokumentację powstającą w wyniku działania danej instytucji.
[łac.],
niem. poeta i dramatopisarz;
kolofon
formuła umieszczana na końcu starożytnej i średniowiecznej książki rękopiśmiennej i druków, zawierająca tytuł dzieła, imię i nazwisko autora, czas i miejsce powstania bądź druku, nazwisko kopisty lub drukarza, ewentualnie nakładcy;
[łac. < gr.],
ukr. folklorysta i historyk literatury, muzykolog,
matematyk ukraiński;
