metamorficzny

Encyklopedia PWN

góry na Półwyspie Skandynawskim, w Norwegii, Szwecji i Finlandii;

[gr. skápos ‘słup’, ‘kij’, líthos ‘kamień’],

grupa minerałów, glinokrzemiany sodu i wapnia zawierające dodatkowe aniony;

[skand.],

skała metamorficzna powstała wskutek metasomatycznych przeobrażeń wapieni (s. wapniowy) lub dolomitów (s. magnezowy) zachodzących w strefie ich kontaktu z intruzją granitową pod wpływem gorących par, gazów i roztworów mineralnych pochodzących z tej intruzji;

skorupa ziemska,

zewnętrzna warstwa Ziemi, stosunkowo sztywna i chłodna, stanowiąca górną, położoną powyżej nieciągłości Mohorovičicia część litosfery;

spessartyn,

minerał z grupy granatów, krzemian manganu i glinu Mn₃Al₂[SiO₄]₃;

Stanowe, Góry, Stanowọje nagọrje,

góry w azjatyckiej części Rosji (Buriacja), w Zabajkalu, między północnym krańcem jeziora Bajkał a środkowym biegiem Olekmy;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>