mekka
Encyklopedia PWN
od 1307 (1312?) władca (mansa) dawnego państwa Mali w zachodniej Afryce;
Nadżran, Najrān,
m. w południowo-zachodniej Arabii Saudyjskiej, przy granicy z Jemenem, w oazie zasilanej wodami Wadi Nadżran.
indywidualna lub grupowa wędrówka do miejsca uświęconego przez daną tradycję religijną, dawniej zw. też peregrynacją.
Rahat, Harrat, Ḥarrat Raḥat,
płaskowyż w zachodniej części Płw. Arabskiego, w Arabii Saudyjskiej, między Medyną na północy a Mekką na południu;
Salah ad-Din, Ṣalāḥ ad-Dīn, Saladyn, założyciel dyn. Ajjubidów, ur. 1138, Takrit, zm. II 1193, Damaszek,
sułtan Egiptu i Syrii, wielki wódz muzułmański, który odebrał krzyżowcom Jerozolimę.
salat, ṣalāt, pers. namaz,
w islamie rytualna modlitwa będąca jednym z 5 obowiązków muzułmanina (tzw. filarów wiary);
