makroskopowe

Encyklopedia PWN

właściwość substancji polegająca na braku zdolności jej cząsteczek do oddziaływania z cząsteczkami rozpuszczalnika niepolarnego (ogólnie zw. olejem), także makroskopowa cecha materiałów;
oś symetrii, oś obrotu,
krystal. makroskopowy element symetrii figury geom.;
właściwość ciał nieuporządkowanych magnetycznie (tzn. nie będących ferromagnetykami, ferrimagnetykami lub antyferromagnetykami), związana z występowaniem trwałych momentów magnet. (atomów lub cząsteczek), które ustawiają się w zewn. polu magnet. w kierunku przyłożonego pola;
fiz. wielkości fizyczne określające stan układu makroskopowego;
patomorfologia
[gr. páthos ‘choroba’, ‘cierpienie’, morphḗ ‘kształt’, ‘postać’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
anatomia patologiczna,
nauka o zmianach morfologicznych w tkankach i narządach, powstających w przebiegu choroby;
plazma
[gr.],
fiz. zjonizowana materia, tj. taka, w której atomy rozpadają się na dodatnio naładowane jony i swobodne elektrony;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia