maja

Encyklopedia PWN

Ali Ibn Abi Talib, ‘Alī Ibn Abī Ṭālib, ur. ok. 600, Mekka, zm. 24 I 661, Al-Kufa,

czwarty kalif prawowierny, brat stryjeczny i zięć proroka islamu Mahometa;

[łac. alienus ‘obcy’, alienatio ‘wyobcowanie’],

proces, w którym to, co przynależy do istoty człowieka lub stanowi wytwór jego pracy staje się dla niego obce jako samodzielna rzeczywistość; jedna z podstawowych kategorii filozofii G.W.F. Hegla, L. Feuerbacha, K. Marksa.

Alleego zasada,

ekol. reguła mówiąca, że zwierzęta żyjące w grupie mają większą przeżywalność od osobników pojedynczych.

allelopatia

[gr. allēlo ‘nawzajem’, páthos ‘cierpienie’],

wzajemne oddziaływania między roślinami lub roślinami a mikroorganizmami wywołane wydzielaniem różnego typu związków chemicznych do podłoża, wody i atmosfery;

allochromatyzm

[gr. állos ‘inny’, chrṓma ‘barwa’],

miner. występowanie rozmaitych barw u tego samego minerału, spowodowane obecnością obcych domieszek;

alodynowanie,

wytwarzanie warstwy fosforanów na powierzchni przedmiotów z aluminium, poprzez zanurzanie ich w wodnym roztworze zawierającym tlenek chromu, kwas ortofosforowy i fluorek sodu;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>