magnetyczny
Encyklopedia PWN
seria pierwszych wyprodukowanych w ZSRR (i pierwszych na świecie) sztucznych satelitów Ziemi, przeznaczonych do sprawdzenia możliwości realizacji lotów kosmicznych, funkcjonowania urządzeń i aparatury w warunkach lotu orbitalnego, łączności między Ziemią a statkiem kosmicznym;
fizyk;
Stary Oskoł, Stạryj Oskọł,
m. w Rosji, w obwodzie biełgorodzkim, w południowej części Wyż. Środkoworosyjskiej, nad Oskołem (l. dopływ Dońca) i jego dopływem Oskolec;
stellarator
urządzenie w kształcie torusa do badań termojądrowych;
[łac.],
stereochemia
dział chemii, nauka o budowie przestrzennej cząsteczek związków chemicznych i przestrzennym przebiegu reakcji chem.;
[gr.],
fiz. doświadczenie potwierdzające istnienie tzw. zjawiska kwantowania przestrzennego, tj. występowania tylko ściśle określonych wartości rzutu momentu magnet. atomu μ na kierunek zewn. pola magnetycznego.
