magnetyczny
Encyklopedia PWN
polska chemiczka i fizyczka, współtwórczyni nauki o promieniotwórczości.
Słońce wraz z otaczającą je i związaną z nim grawitacyjnie materią w postaci planet z ich księżycami, planetoid, komet i meteoroidów, a także pyłu i gazu wypełniających przestrzeń międzyplanetarną.
Słońce, symbol 
,
najbliższa gwiazda, centralne ciało Układu Słonecznego zawierające 99,87% jego całkowitej masy.
,
radiotechnik;
przyrząd do pomiaru długości fali w widmie optycznym;
spektroskopia
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
[łac.-gr.],
