magnetoelektryczne
Encyklopedia PWN
mikrofon
przetwornik elektroakustyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów akustycznych (np. dźwięków mowy, muzyki) na sygnały elektryczne;
[gr.],
przetwornik elektroakustyczny przetwarzający sygnały elektr. na sygnały akustyczne przekazywane bezpośrednio do ucha słuchającego;
miernik natężenia prądu elektrycznego wywzorcowany w amperach (A);
pomiarowe przyrządy elektromechaniczne, elektryczne przyrządy wskazówkowe,
przyrządy pomiarowe, w których wielkość elektr. (prąd, napięcie, moc), dzięki zjawiskom elektrodynamicznym, jest przetwarzana w napędowy moment siły działający na część ruchomą przyrządu (zw. organem ruchomym) i wywołujący jego obrót.
elektr. lub elektroniczny przyrząd (miernik) do pomiaru napięcia elektr., wywzorcowany w woltach (V), włączany równolegle (połączenie elektryczne) do badanego obiektu — części obwodu elektr. zawierającego źródła lub odbiorniki energii.
przyrząd elektryczny, najczęściej z przetwornikiem magnetoelektrycznym, zwykle o bardzo dużej czułości, do mierzenia bardzo małych prądów, napięć lub ładunków elektrycznych, zwykle metodą porównawczą;
