lądolód
Encyklopedia PWN
Upsala, Ventisquero Upsala,
najdłuższy lodowiec w Ameryce Południowej, w Andach Patagońskich, na obszarze Lądolodu Patagońskiego, w Chile i Argentynie;
geol. warstwa osadu powstałego w jeziorze zastoiskowym (zastoisko) na przedpolu lądolodu, składająca się z 2 lamin: jaśniejszej laminy mułowej — powstałej latem, i ciemniejszej laminy ilastej — powstałej zimą;
Wiktorii, Ziemia, Victoria Land,
region Antarktydy Wschodniej nad O. Spokojnym, pomiędzy Ziemią Wilkesa a M. Rossa;
Wilkesa, Ziemia, Wilkes Land,
region w Antarktydzie Wschodniej, między Wybrzeżem Królowej Marii a Wybrzeżem Adeli, nad O. Indyjskim (między 100°30′E a 142°00′E);
Wschodnioeuropejska, Nizina, ros. Wostọczno-Jewropiẹjskaja rawnịna, Rụsskaja rawnịna,
obszar nizinny we wschodniej Europie, w Rosji, na Białorusi i Ukrainie, Estonii, Łotwie, Litwie i Mołdawii, częściowo w Polsce (zachodni skraj pobrzeży i pojezierzy Wschodniobałtyckich, Wysoczyzn Podlasko-Białoruskich, Polesia, Wyż. Wołyńsko-Podolskiej);
południowo-zachodnia część Niz. Północnopodlaskiej, między Kotliną Biebrzańską na północy, Doliną Górnej Narwi i Równiną Bielską na wschodzie, Doliną Dolnego Bugu na południu i Międzyrzeczem Łomżyńskim na zachodzie, gdzie granicę wyznacza kemowo-morenowy wał zw. Czerwonym Borem;
