laserowy
Encyklopedia PWN
fiz. stan materii występujący podczas oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego o dużym natężeniu (światła laserowego) z materią, gdy prawdopodobieństwo przejść wymuszonych (czyli zachodzących dzięki emisji wymuszonej i absorpcji) jest dużo większe niż prawdopodobieństwo emisji spontanicznej (emisja światła).
geodeta i kartograf; specjalista w dziedzinie geodezji inżynieryjno-gosp. i instrumentoznawstwa;
inżynier elektronik, specjalista w dziedzinie optoelektroniki i techniki mikrofalowej;
proces trwałego łączenia materiałów topliwych, gł. metali i stopów, przez stopienie brzegów łączonych elementów bez wywierania docisku, z dodawaniem lub bez dodawania spoiwa;
elektronik, specjalista w dziedzinie optoelektroniki;
obróbka różnych materiałów, której celem jest trwała zmiana krzywizny przedmiotu, np. pręta, drutu, blachy, odkuwki, elementu z drewna (najczęściej bukowego) lub z tworzyw drzewnych.