nasycenie optyczne

nasycenie optyczne,

fiz. stan materii występujący podczas oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego o dużym natężeniu (światła laserowego) z materią, gdy prawdopodobieństwo przejść wymuszonych (czyli zachodzących dzięki emisji wymuszonej i absorpcji) jest dużo większe niż prawdopodobieństwo emisji spontanicznej (emisja światła).

W stanie n.o. wszystkie podpoziomy kwantowe, między którymi zachodzi przejście wymuszone tym promieniowaniem, są jednakowo obsadzone. N.o. ośrodka prowadzi do pojawienia się wymuszonej przezroczystości, gdyż światło przechodzące przez taki ośrodek praktycznie nie traci energii na skutek absorpcji; nie jest też wzmacniane. N.o. powoduje poszerzenie jednorodnych linii widmowych. W spektroskopii laserowej n.o. jest wykorzystywane do precyzyjnego wyznaczania częst. i szerokości naturalnych linii widmowych poszerzonych dopplerowsko (tzw. spektroskopia nasyceniowa). W technice laserowej barwniki, w których silne promieniowanie laserowe wywołuje wymuszoną przezroczystość, są wykorzystywane jako szybkie migawki do synchronizacji modów i generacji tą drogą ultrakrótkich impulsów światła (laser).