kąt
Encyklopedia PWN
mat. część przestrzeni ograniczona powierzchnią stożkową o wierzchołku w punkcie O, będącym środkiem sfery;
mat. suma 2 półpłaszczyzn o wspólnym brzegu (krawędź kąta dwuściennego) i jednej z części, na jakie rozcinają one przestrzeń;
połowa kąta wierzchołkowego stożka Macha.
jeden z dwóch kątów przyległych wyznaczonych przez styczne do krzywych w punkcie ich przecięcia.
mat. szczególny przypadek kąta bryłowego — ograniczająca go powierzchnia stożkowa składa się z kątów płaskich;
Rayleigha kąt krytyczny
fiz. graniczny kąt padania fali sprężystej na granicę ośrodków, odpowiadający kątowi załamania równemu 90°, tj. takiemu, przy którym fala ulega poślizgowi po powierzchni granicznej.
[k. k. reılija],
