końcowe

Encyklopedia PWN

Kapitol, Mons Capitolinus, Capitolium,

jedno z 7 wzgórz Rzymu, końcowe ogniwo łańcucha Kwirynału, o 2 wierzchołkach (Kapitol właściwy i Arx) i niemal pionowych zboczach; stanowił naturalną cytadelę górującą nad Forum Romanum (Skała Tarpejska);

kąt,

mat. jedno z podstawowych pojęć geometrycznych;

kąt skierowany, kąt zorientowany,

mat. kąt płaski, którego jedno ramię przyjmuje się za początkowe, a drugie — za końcowe;

klimaks

[gr.],

ekol. końcowe stadium szeregu sukcesji ekologicznych charakteryzujące się stabilizacją struktury biocenozy oraz zdolnością trwania w stanie równowagi w odniesieniu do środowiska zewnętrznego i wewnętrznego;

kolejowa linia,

część drogi kol. łącząca określone punkty, np. stacje końcowe lub węzłowe.

konfitura

[fr.],

produkt otrzymywany z jednego gat. owoców (np. wiśnie, truskawki) przez wysycanie ich w podwyższonej temperaturze w syropie z sacharozy (niekiedy z dodatkiem syropu skrobiowego) o stopniowo wzrastającym stężeniu cukru (końcowe 68–70%).

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>