koszty działalności inwestycyjnej
Encyklopedia PWN
ekon. suma nakładów przedsiębiorstwa na działalność gospodarczą, wyrażona w formie pieniężnej i liczona w określonej jednostce czasu.
banki
ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.
[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],
inwestycje
ekon. nakłady dokonywane w celu stworzenia lub zwiększenia środków trwałych, które przyczyniają się do wytworzenia dla przyszłego spożycia strumienia dóbr i usług.
[łac.],
kredyt
ekon. pożyczka, transakcja polegająca na tym, że: jedna ze stron (wierzyciel lub kredytodawca) stawia do dyspozycji drugiej strony środki pieniężne, dobra realne bądź inne świadczenia albo zobowiązuje się pokrywać do określonej wysokości jej zadłużenie bądź wykonywać dyspozycje płatnicze; druga strona (dłużnik lub kredytobiorca) zwraca w ustalonych terminach równowartość wykorzystanych środków, a ponadto płaci kredytodawcy wynagrodzenie za korzystanie z tych środków w postaci oprocentowania (procent) liczonego proporcjonalnie do sumy i okresu wykorzystania kredytu; dla dłużnika otrzymanie kredytu oznacza powstanie zobowiązania (długu).
[łac. creditum ‘pożyczka’, ‘dług’],
dział techniki obejmujący całokształt procesów związanych z wydobywaniem z ziemi kopalin użytecznych, ich przeróbką (wzbogacanie kopaliny) w celu racjonalnego wykorzystania i dostosowania do potrzeb użytkowników; również dział gospodarki.
