kompensacyjne
Encyklopedia PWN
med. zespół objawów klinicznych i biochem. spowodowanych białkomoczem przekraczającym możliwości kompensacyjne organizmu (powyżej 3–3,5 g/dobę);
sposób realizacji pomiaru;
hydrol. postępowy ruch mas wodnych w morzach i oceanach, przenoszący znaczne ilości wody na duże odległości w określonym czasie.
biol. cybernetyczna teoria wyjaśniająca, dlaczego bodźce ze świata otaczającego (bodźce egzaferentne) wywołują reakcje typu odruchu bezwarunkowego, jeśli docierają do osobnika (zwierzęcia lub człowieka) biernego, natomiast te same bodźce (zw. reaferentnymi) nie wywołują takich reakcji, jeśli docierają do osobnika w aktywnym ruchu. Zasada sformułowana 1950 przez E. von Holsta i H. Motteelstaedta;
regeneracja
biol. odbudowa utraconych części ciała w żywym organizmie;
[łac. regeneratio ‘odrodzenie’, ‘odnowienie’],
transakcje
ekon. akty kupna–sprzedaży, będące wynikiem działań gospodarczych stron zawierających transakcje;
[łac.],
