komorowy
Encyklopedia PWN
rezonator
techn. układ mech. lub elektr., w którym zachodzą drgania rezonansowe (rezonans, drgania).
[łac.],
rozrusznik serca, stymulator serca, kardiostymulator,
rodzaj elektr. stymulatora funkcjonalnego (elektrostymulacja funkcjonalna), stosowanego w celu pobudzania mięśni komór serca do skurczu, w warunkach uszkodzenia układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca, a zwłaszcza węzła zatokowo-przedsionkowego (naturalnego rozrusznika serca w zatoce prawego przedsionka serca) lub węzła przedsionkowo-komorowego i pęczka Hisa — manifestujących się zaburzeniami rytmu zatokowego lub upośledzeniem przewodnictwa pobudzeń do komór;
fiz.:
aparat do suszenia;
świniokształtne, nieprzeżuwające, Suiformes,
podrząd ssaków w rzędzie parzystokopytnych, obejmuje rodziny: świniowate, pekari i hipopotamowate (Hippopotamidae; hipopotam);
Tarquinia
m. w środkowych Włoszech, w regionie Lacjum, w pobliżu M. Tyrreńskiego.
[tarkuịnja],
