kluczyć
Encyklopedia PWN
zestaw znaków (symboli literowych i cyfr) służący do kodowania (wg określonej reguły) wyników pomiarów i obserwacji meteorologicznych;
w notacji muzycznej znak umieszczany na początku pięciolinii, rodzaj klucza C sytuujący nutę c1 na czwartej linii;
certyfikat
inform. elektroniczne zaświadczenie, za pomocą którego dane służące do weryfikacji podpisu elektronicznego (czyli klucz publiczny) są przyporządkowane do osoby składającej taki podpis i które umożliwiają jej identyfikację;
[łac.],
haszowanie, kodowanie mieszające,
inform. technika szybkiego dostępu do rekordów zapisanych w bazie danych.
kryptologia
nauka o szyfrowaniu, tzn. o bezpiecznych sposobach przekazywania informacji.
[gr. kryptós ‘ukryty’, lógos ‘słowo’],
inform. zbiór wzajemnie powiązanych danych, przechowywanych w pamięci komputerów i wykorzystywanych przez programy użytkowe instytucji lub organizacji wraz z oprogramowaniem umożliwiającym definiowanie, wykorzystywanie i modyfikowanie tych danych;