certyfikat

certyfikat

[łac.],

inform. elektroniczne zaświadczenie, za pomocą którego dane służące do weryfikacji podpisu elektronicznego (czyli klucz publiczny) są przyporządkowane do osoby składającej taki podpis i które umożliwiają jej identyfikację;

c. jest wystawiany przez instytucję (tzw. zaufaną trzecią stronę, np. firmę informatyczną, bank), która wygenerowała klucz publiczny i klucz prywatny, użyty do podpisu; c. zawiera klucz publiczny, dane osoby i dane wystawcy podpisane elektronicznie przez wystawcę jego kluczem prywatnym; zastosowanie c. pozwala na uznanie przez odbiorcę podpisu złożonego przez nadawcę, z którym odbiorca nie miał nigdy dotychczas kontaktu i nie miał okazji uzgodnić z nim kluczy używanych do podpisu; aby podpis elektroniczny miał skutki prawne równoważne podpisowi odręcznemu, musi być potwierdzony tzw. kwalifikowanym c., wystawionym przez instytucję, której wiarygodność jest potwierdzona; zwykle oznacza to, że klucz publiczny wystawcy c. jest podpisany elektronicznie przez odpowiednią instytucję (w Polsce jest to Nar. Bank Polski lub wskazany przezeń podmiot).