katedralny
Encyklopedia PWN
kanonik
w Kościele katol. i niektórych Kościołach nar. (np. anglikańskim) członek kapituły przy kościele katedralnym lub kolegiackim;
[łac. canonicus < canon ‘prawidło’, ‘norma’ < gr. kanṓn ‘pręt mierniczy’],
kapituła
w Kościele katolickim zgromadzenie osób duchownych;
[łac. capitulum ‘rozdział’ < capitula],
szkolnictwo o charakterze wyznaniowym.
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
kustosz
[łac.]:
m. powiatowe w województwie pomor., na pograniczu Pojezierza Iławskiego i Doliny Kwidzyńskiej, nad Liwą.
