jurysdykcja

Encyklopedia PWN

[łac.],

uprawnienie organu państwa do rozstrzygania spornych spraw przez ustalenie i ocenianie faktów oraz określanie ich prawnych konsekwencji;

Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości (MTS), ang. International Court of Justice, fr. Cour Internationale de Justice,

gł. organ sądowy ONZ, utw. 1945;

immunitet

[łac. immunitas ‘uwolnienie od obciążeń’],

w średniowieczu przywilej monarszy przekazujący właścicielowi ziemskiemu w jego posiadłościach skarbowe i sądowe prerogatywy władzy publicznej.

urzędy w dawnej Polsce,

urzędy dworskie, państw.-centralne i lokalne, ziemskie, miejskie i wiejskie w Polsce i W. Księstwie Litew. do 1795.

kapitulacje jurysdykcyjne,

przywileje udzielane państwom eur. i ich mieszkańcom na mocy aktów jednostronnych lub umów międzynar. przez państwa azjat. (zwłaszcza Turcję) w XVI–XIX w.

morze,

hydrol. wyodrębniona część oceanu, zwykle przylegająca do kontynentu, oddzielona od otwartych wód oceanicznych łańcuchami wysp, półwyspami lub podwodnymi progami, utrudniającymi wymianę wód głębinowych;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>