jurysdykcja
Encyklopedia PWN
najwyższa instytucja Kościoła prawosławnego z siedzibą w Konstantynopolu (Stambule).
szczególne obszary transgranicznej współpracy regionalnej w Europie;
herold
wysłannik, urzędnik porządkowy i wywoływacz na dworze władcy, od końca XII w.; organizator turniejów rycerskich i ceremonii dworskich, znawca herbów;
[niem.],
immunitet
prawo prawo do nietykalności pewnych osób fizycznych, niekiedy i prawnych, przez organy państwowe, uprzywilejowanych ze względu na swój charakter lub stanowisko.
[łac. immunitas ‘uwolnienie od obciążeń’],
przywilej niepodlegania jurysdykcji karnej (oraz cywilnych i adm. z pewnymi wyjątkami) państwa pobytu,
przywilej niepodlegania jurysdykcji karnej, cywilnej i adm. w odniesieniu do spraw urzędowych,
