ja
Encyklopedia PWN
poeta tybet.;
psychol. pojęcie w ścisłym sensie, trudno definiowalne, odnoszące się do poczucia przeżywania specyficznych stanów mentalnych (zjawisk psychicznych); człowiek dzięki percepcji orientuje się w otoczeniu, dostosowuje swoje działania do znaczenia zdarzeń, ale również zdaje sobie sprawę z treści własnych przeżyć psychicznych (doświadcza własnego „ja”) i samego faktu ich doznawania.
filozof niemiecki, jeden z głównych przedstawicieli klasycznej filozofii niemieckiej.
amerykański filozof i psycholog społeczny.
mat. pojęcie z zakresu teorii miary: funkcja φ określona na rodzinie zbiorów P, przyporządkowująca dowolnemu zbiorowi A należącemu do P liczbę φ(A) należącą do rozszerzonego zbioru liczb rzeczywistych (tzn. wraz z ±∞)
