intersubiektywność
Encyklopedia PWN
intersubiektywność
cecha wiedzy (poznania) polegająca na tym, iż jest ona dostępna więcej niż jednemu podmiotowi poznającemu (twierdzenia będące jej wyrazem mogą być rozumiane przez każdą osobę mającą odpowiednie kwalifikacje) i w tym sensie wykracza poza przeżycia, doznania danej jednostki;
[łac. inter ‘między’, subiectivus ‘podmiotowy’],
teoria oprac. przez J. Habermasa i przedstawiona w pracy Teoria działania komunikacyjnego (t. 1–2 1981, wyd. pol. t. 1 Racjonalność działania a racjonalność społeczna 1999, t. 2 Przyczynek do krytyki rozumu funkcjonalnego 2002), po co najmniej 20 latach poszukiwania warunków niezakłóconej komunikacji międzyludzkiej;
termin wieloznaczny, rozmaicie rozumiany i definiowany;
filozof, historyk idei;
