instrumentalne

Encyklopedia PWN

doktryna i praktyka twórcza w literaturze, sztuce, filmie, muzyce, wprowadzona w ZSRR na początku lat 30. XX w., a po II wojnie światowej narzucona w innych państwach bloku sowieckiego;
dyscyplina nauki, której przedmiotem badań jest religia we wszelkich jej przejawach i aspektach;
wokalno-instrumentalny zespół rockowy, zał. 1981 w Toruniu
Respighi
[respịgi]
Ottorino Wymowa, ur. 9 VII 1879, Bolonia, zm. 18 IV 1936, Rzym,
wł. kompozytor, także skrzypek i altowiolista;
ricercar
[riczerkạr] Wymowa,
zw. też tiento, capriccio, canzona, fantasia,
muz. XVI–XVII w. utwór na zespół instrumentalny lub instrument solo (lutnia, organy);
Rilling Helmuth, ur. 29 V 1933, Stuttgart,
niem. dyrygent i organista; zał. zespół wokalno-instrumentalny Bach Collegium Stuttgart, z którym nagrywa komplet dzieł J.S. Bacha.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia