instrumentalne
Encyklopedia PWN
Procol Harum
bryt. zespół wokalno-instrumentalny, działający 1959–77;
[prokl heərəm],
w szerokim znaczeniu — muzyka, której jednym z głównych celów jest zasugerowanie słuchaczom pewnych treści pozamuzycznych, wynikających z inspiracji kompozytora dziełem literackim, malarskim, zjawiskami przyrody itp., bądź odzwierciedlających jego przeżycia osobiste;
muz. rodzaj techniki polifonicznej (polifonia), polegającej na rozpoczynaniu poszczególnych odcinków kompozycji imitacją, w utworach wokalnych — gł. w celu podkreślenia składni tekstu słownego;
muz. krótki wstęp instrumentalny do utworu wokalnego, sceny operowej czy baletowej, często o charakterze improwizacyjnym;
islandzki kompozytor, dyrygent, pianista i muzykolog;