heteronomiczna
Encyklopedia PWN
heteronomia
filoz. podleganie normom, których się samemu nie ustanowiło;
[gr. héteros ‘inny’, nómos ‘prawo’],
internalizacja
psychol. uwewnętrznienie, przyjęcie za własne akceptowanych w danej społeczności norm, wartości, poglądów, pierwotnie narzucanych jednostce z zewnątrz (przez rodziców, wychowawców, grupę społ., z którą jednostka się identyfikuje);
[łac. internus ‘wewnętrzny’],
