heksagonalny
Encyklopedia PWN
minerał, tlenek cynku ZnO;
minerał, arsenek miedzi Cu3As;
ferryty
materiały magnet. — złożone tlenki metali zawierające tlenek żelaza Fe2O3;
[łac. ferrum ‘żelazo’],
grafit
minerał, heksagonalna odmiana pierwiastka węgla; zwykle ma postać ziarnistych, łuskowych lub ziemistych skupień;
[gr. gráphō ‘piszę’],
greenockit, grinokit,
minerał, siarczek kadmu CdS;
rodzaj klatratów składających się z heksagonalnych kryształów lodu, w których są zamknięte cząsteczki gazu, gł. metanu, lecz również siarkowodoru, dwutlenku węgla lub węglowodorów o dłuższych łańcuchach;
