grawitacyjną
Encyklopedia PWN
astrofizyk amerykański;
jedna z metod geodezji satelitarnej, stosowana do wyznaczania geoidy i parametrów pola grawitacyjnego Ziemi na obszarze mórz i oceanów oraz do badania pływów oceanicznych, prądów mor., falowania oceanów i mórz, a także do badania zmian grubości pokrywy lodowej obszarów okołobiegunowych.
podobieństwa między różnymi zjawiskami fiz., wyrażające się tym, że rządzą nimi identyczne lub podobne prawa i dzięki temu przebieg rozważanych zjawisk może być opisany za pomocą jednakowych zależności matematycznych.
astr. niezgodność rzeczywistego położenia komety z wyliczonym teoretycznie;
astrofizyka
najobszerniejszy dział współczesnej astronomii obejmujący badania budowy, ewolucji, składu chemicznego i in. właściwości ciał niebieskich.
[gr. ástron ‘gwiazda’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’],
dział astrofizyki zajmujący się badaniem obiektów astr., w których istotną rolę odgrywają albo bardzo silne pola grawitacyjne, do których opisu należy korzystać z ogólnej teorii względności, albo efekty relatywistyczne związane z bardzo dużymi gęstościami lub bardzo dużymi prędkościami cząstek.
