godność

Encyklopedia PWN

chrześcijaństwo, gr. christianismós, łac. christianismus, christianitas,

religia monoteistyczna i uniwersalistyczna, której istotą jest wiara w Jezusa Chrystusa.

[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],

termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;

Gandhi Mohandas Karamchand, przydomek Mahatma [‘wielki duchem’], ur. 2 X 1869, Porbandar (stan Gudźarat), zm. 30 I 1948, Delhi,

przywódca indyjskiego ruchu narodowego, prawnik.

iustum pretium

[łac.],

cena sprawiedliwa,

ekon. średniowieczna koncepcja naturalnej (wewnętrznej) ceny dobra.

kardynał

[łac. cardinalis ‘główny’],

w Kościele katolickim najwyższa po papieżu godność kościelna, nadawana przezeń wybitnym biskupom, teologom lub duchownym z Kurii Rzymskiej.

Kościół katolicki,

największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>