godność
Encyklopedia PWN
archidiakon
godność kościelna;
[gr.],
architektura
sztuka tworzenia ładu w otoczeniu w celu dostosowania go do zaspokojenia wielorakich fizycznych, materialnych i kulturowych potrzeb ludzi przez planową przemianę naturalnego środowiska oraz budowanie form i wydzielanie przestrzeni o różnym przeznaczeniu.
[łac. < gr. architéktōn ‘budowniczy’],
możny ród bizant., wywodzący sie od Leona Argyrosa, przeżywający swój rozkwit w IX–XI w.;
król wschodniofrankijski od 887 i cesarz rzymski od 896;
biskup krakowski;
Kozak jakucki, zdobywca Kamczatki;