godność

Encyklopedia PWN

archidiakon
[gr.],
godność kościelna;
architektura
[łac. < gr. architéktōn ‘budowniczy’],
sztuka tworzenia ładu w otoczeniu w celu dostosowania go do zaspokojenia wielorakich fizycznych, materialnych i kulturowych potrzeb ludzi przez planową przemianę naturalnego środowiska oraz budowanie form i wydzielanie przestrzeni o różnym przeznaczeniu.
możny ród bizant., wywodzący sie od Leona Argyrosa, przeżywający swój rozkwit w IX–XI w.;
Arnulf z Karyntii, z dynastii Karolingów, ur. ok. 850, zm. 8 XII 899, Ratyzbona(?),
król wschodniofrankijski od 887 i cesarz rzymski od 896;
Aron, Aaron, data ur. nieznana, zm. zapewne 1059, Kraków,
biskup krakowski;
Atłasow Władimir W., ur. 1661 lub 1664, zm. 1711, Niżniekamczack,
Kozak jakucki, zdobywca Kamczatki;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia