garncarskim
Encyklopedia PWN
ekon. pozarolnicza działalność gospodarcza, prowadzona przez osobę fizyczną we własnym imieniu (często osobiście lub przy pomocy członków rodziny) w małych warsztatach, zatrudniających od 1 do zazwyczaj 25 (czasem 50) pracowników, w zależności od kraju i rodzaju działalności; najstarsza i przez kilka tysiącleci jedyna forma wytwórczości przemysłowej, aż do powstania w czasach nowożytnych manufaktur, a następnie przemysłu fabrycznego.
w archeologii termin chronologii względnej określający III okres epoki żelaza, odnoszący się do obszarów Barbaricum;
dolina na Wyż. Ojcowskiej, w Ojcowskim Parku Nar. (dolna i środkowa część);
m. w południowo-zachodniej Macedonii Północnej, nad Jez. Ochrydzkim, przy wypływie Czarnego Drinu.
nazwa obszarów południowej Mezopotamii zasiedlonych przez Sumerów, twórców (ok. połowy IV i w III tysiącleciu p.n.e.) jednej z najstarszych znanych cywilizacji,
plastyk;
