garncarskim
Encyklopedia PWN
urządzenie do formowania naczyń z gliny
artystyczne ukształtowane i zdobione wyroby garncarskie, fajansowe, kamionkowe i porcelanowe.
Amasisa Malarz, daty życia nieznane,
gr. anonimowy malarz attycki czynny 560–525 p.n.e. w warsztacie garncarza Amasisa;
Chnum
mit. egip. bóstwo egipskie, personifikacja twórczego połączenia;
[staroegip. hnm ‘łączyć się’, ‘tworzyć’],
archeol. kultura neolitu występująca w Chinach, na terenie prow. Shandong, na południe od Tai’an, datowana ok. 4300–2400 p.n.e.;
naczynia ceramiczne toczone na kole lub wyciskane w formie, wytwarzane w Grecji kontynentalnej, wyspiarskiej, na wybrzeżu Azji Mniejszej, na Sycylii i w południowej Italii od końca II tysiąclecia p.n.e. do III w. p.n.e.;
