fotowoltaiczny
Encyklopedia PWN
elektronika
dziedzina nauki i techniki, zajmująca się wykorzystaniem zjawisk związanych z ruchem elektronów swobodnych w próżni, gazach i ciałach stałych (głównie półprzewodnikach);
[gr.],
fotodioda
dioda (lampowa lub półprzewodnikowa), której działanie jest oparte na zjawisku fotoelektrycznym.
[gr.],
zjawiska elektr. zachodzące w ciałach pod wpływem padającego na nie promieniowania elektromagnetycznego (z zakresu opt.);
przejście elektronów w ciele stałym z pasma walencyjnego do pasma przewodnictwa, wywołane absorpcją promieniowania świetlnego;
fototyrystor
tyrystor, w którym przełączenie ze stanu blokowania w stan przewodzenia zachodzi pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego (w zakresie widzialnym i podczerwieni).
[gr.],
kontaktowe zjawiska, zjawiska stykowe,
zjawiska elektronowe występujące na styku 2 różnych metali lub półprzewodników, a także na styku półprzewodnika z metalem.
