filozoficzny
Encyklopedia PWN
Anzelm z Canterbury
filozof i teolog, uznawany za ojca scholastyki, prymas Canterbury, Doktor Kościoła (1720);
[a. z kạ̈ntərberi],
Anzelm z Aosty, Anzelm z Le Bec, święty, ur. 1033, Aosta (Włochy), zm. 21 IV 1109, Canterbury,
twórczość literacka w arabskim języku klasycznym, literackim oraz w dialektach, która powstawała na terenie Półwyspu Arabskiego, następnie rozwijała się na obszarach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, zajętych przez Arabów w wyniku podbojów.
syn Thomasa angielski filozof kultury, pedagog, krytyk literacki i poeta;
żona Witolda Kuli, matka Marcina Kuli, socjolog i historyk myśli społecznych;
teorie wyjaśniające budowę materii przy założeniu jej nieciągłej, ziarnistej struktury.
w wersji ontologicznej teza głosząca, że świat składa się z atomów logicznych (pewnych rzeczy lub pewnych faktów).
