filozoficzny

Encyklopedia PWN

neopozytywizm
[gr.-łac.],
pozytywizm logiczny, zw. również trzecim pozytywizmem,
empirystyczny kierunek filozoficzny XX w., najbardziej wpływowy w okresie międzywojennym, propagujący hasło walki z filozofią tradycyjną, metafizyką, oraz głoszący postulat uprawiania „filozofii naukowej”, pojmowanej jako logiczna analiza języka.
Ockham
[ọkəm]
Wilhelm, William of Ockham Wymowa, ur. ok. 1300, Ockham (hrab. Surrey, Anglia), zm. ok. 1350, Monachium,
średniowieczny filozof i teolog, pochodzenia angielskiego, franciszkanin.
rodzaj sztuki mającej za cel przekształcanie ogrodu, z natury swej użytkowego, w dzieło o wartościach estetycznych i symbolicznych;
Ostwald Wilhelm Friedrich Wymowa, ur. 2 XI 1853, Ryga, zm. 4 IV 1932, Grossbothen k. Lipska,
niemiecki chemik i filozof.
okres w dziejach kultury europejskiej od końca XVII w. (w Polsce od połowy XVIII w.) do początku XIX w.
Pitagoras, Pythagóras, ur. ok. 572, wyspa Samos, zm. ok. 497 p.n.e., Metapont,
grecki filozof i matematyk.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia