filozoficzny
Encyklopedia PWN
wyższa uczelnia kościelna, z siedzibą w Krakowie, wywodząca się z Wydziału Teologicznego UJ;
upaniszady
najpóźniejsza warstwa tekstów należących do wedyjskiego Objawienia (śruti, Wedy);
[sanskr. upaniṣad ‘przysiadanie się (do nauczyciela, by usłyszeć pouczenie)’],
urzeczowienie, reifikacja,
filoz. kategoria antropologii filozoficznej, oznaczająca utrwalenie się ludzkiej działalności w postaci jej materialnych wytworów lub urzeczowionych stosunków społecznych;
utopia
termin pochodzący od tytułu łacińskiego dzieła Th. More’a Utopia.
[gr. oú ‘nie’ lub éu ‘dobry’, tópos ‘miejsce’, czyli ‘miejsce, którego nie ma’ lub ‘dobre miejsce’],
via antiqua
prąd filozoficzny XIV w. przeciwstawiający się wpływom via moderna;
[łac., ‘stara droga’],
kompozytor niemiecki, także dyrygent i poeta, jeden z najwybitniejszych twórców dramatu muzycznego.
