via moderna
 
Encyklopedia PWN
via moderna
[łac., ‘droga nowoczesna’],
nurt filozoficzny późnego średniowiecza, kontynuujący różnorodne wątki filozofii i teologii W. Ockhama;
dominował w XIV w. w myśli scholastycznej, przede wszystkim na Uniwersytecie Paryskim; główni przedstawiciele (oprócz Ockhama): Jan z Mirecourt, Mikołaj z Autrecourt, Piotr z Ailly, Gabriel Biel, J. Gerson, J. Buridan, Mikołaj z Oresme; choć powstał i rozwijał się w obrębie katolicyzmu, silnie wpłynął na myśl renesansową, a także na ukształtowanie filozoficznej koncepcji reformacji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia