filozoficznej
Encyklopedia PWN
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
pragmatyzm
kierunek filozoficzny, wywodzący się z angielskiego empiryzmu, ukształtowany pod koniec XIX w. w Stanach Zjednoczonych,
[gr. prágma ‘działanie’, ‘czyn’],
francuski filozof, pisarz, krytyk literacki i publicysta, główny przedstawiciel egzystencjalizmu.
filozof grecki, jeden z najsłynniejszych w całych dziejach filozofii.
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
Tołstoj Lew N., hrabia, ur. 9 IX 1828, Jasna Polana (gubernia tulska), zm. 20 XI 1910, Astapowo (gubernia riazańska, obecnie stacja kolejowa Lew Tołstoj),
rosyjski prozaik, dramatopisarz, myśliciel, krytyk literacki.
