eukariotyczne

Encyklopedia PWN

genet. sekwencja w DNA zwiększająca transkrypcję, położona w pewnej odległości od genu, którego ekspresję reguluje;
siateczka śródplazmatyczna, siateczka wewnątrzplazmatyczna, retikulum endoplazmatyczne,
biol. sieć obłonionych, spłaszczonych cystern i kanalików, występująca w cytoplazmie komórek eukariotycznych;
systematyka zwierząt, dawniej taksonomia zwierząt,
dział zoologii stosujący zasady i metody systematyki organizmów do badania i opisywania różnorodności zwierząt, obecnie jako tkankowców (Metazoa), dawniej jako eukariotycznych heterotrofów obdarzonych zdolnością ruchu (Animalia).
telomery
[gr. télos ‘koniec’, méros ‘część’],
genet. końce liniowych chromosomów eukariotycznych;
transfekcja
[łac.],
genet. proces wprowadzenia obcego DNA do komórek eukariotycznych;
transformacja
[łac.],
genet. . zmiana cech dziedzicznych danego szczepu bakterii (biorcy) pod wpływem pobranego z otoczenia DNA pochodzącego z rozpadu komórek innego szczepu (dawcy);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia