elita
Encyklopedia PWN
elita
wąska grupa ludzi zajmujących najwyższe pozycje w istotnych społecznie dziedzinach życia zbiorowego (polityce, gospodarce, kulturze, hierarchiach zawodowych itp.).
[fr. élite < łac. electa (pars) ‘wybrana (część)’],
elita
roln. wysoko kwalifikowany materiał nasienny roślin uprawnych otrzymywany z rozmnażania nasion wyższego stopnia odsiewu (superelita);
[fr. < łac.],
określenie grupy polityków, wojskowych, ekspertów oraz przedstawicieli wielkich korporacji, zajmujących najwyższe stanowiska w strukturze politycznej społeczeństwa i biorących udział w podejmowaniu i egzekwowaniu decyzji państwowych;
koncepcja socjol., elita.
włoski socjolog i ekonomista.
elitaryzm
w znaczeniu normatywnym (elitaryzm normatywny) pogląd głoszący potrzebę i słuszność wyodrębnienia w społeczeństwie elity;
[fr. élire < łac. eligere ‘wybierać’],