elektronicznych
Encyklopedia PWN
nanotechnologia
dziedzina nauki i inżynierii materiałowej zajmująca się kontrolowanym wytwarzaniem nanostruktur i nanomateriałów oraz metodami służącymi do ich badania i modelowania.
[gr.],
układ połączeń elektrycznych zawierający też niekiedy inne elementy elektryczne (np. rezystory, cewki elektryczne), wykonany w określony sposób na powierzchni wspólnego podłoża elektroizolacyjnego.
Rockwell International Corporation
amerykańska spółka akcyjna,
[rọkuel ıntərnạ̈sznəl ko:rpərẹıszən],
pojazd drogowy silnikowy, dwuśladowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przeznaczony do przewozu osób i/lub ładunku, ciągnięcia przyczep albo wykonywania określonych czynności (np. samochód diagnostyczny);
syntetyczne materiały polimerowe, których gł. składnikiem są polisiloksany, tj. związki wielkocząsteczkowe o szkielecie siloksanowym zbudowanym, podobnie jak w krzemianach nieorg. (krzemiany), na przemian z atomów tlenu i krzemu –O–Si–O–Si–O–;
