elektronicznych
Encyklopedia PWN
elektrofony
grupa instrumentów muz., w których dźwięk jest wytwarzany za pośrednictwem drgań elektrycznych.
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, phōnḗ ‘dźwięk’],
metoda rejestracji obrazu polegająca na tym, że jest on rzutowany nie na błonę fotograficzną, lecz na fotoelektryczny element światłoczuły (element CCD).
robot
cybernetyczna (sterowana) maszyna lokomocyjno-manipulacyjna przeznaczona do wspomagania lub realizacji czynności energetyczno-ruchowych, sensualnych i intelektualnych człowieka (robotyka).
[czes. robota ‘praca’],
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
