ekologiczną
Encyklopedia PWN
teoria socjologiczna przedstawiająca społeczeństwo jako układ, który stanowi swoistą reakcję adaptacyjną na zmienne warunki środowiskowe;
zdolność organizmów do życia w określonym zakresie (amplitudy ekologicznej, Shelforda prawo tolerancji) natężenia czynników środowiskowych (biotycznych i abiotycznych);
charakterystyka określająca sposób występowania poszczególnych gatunków w określonych zbiorowiskach roślinnych, ekosystemach lub siedliskach;
czynniki zewn. względem środowiska organizmów, populacji i biocenoz, których występowanie wywiera wpływ na jednostki ekol.;
pasmo przyrodnicze wiążące ze sobą izolowane przestrzennie elementy zróżnicowanego pod względem ekologicznym krajobrazu, np. rzeka wraz z doliną, wąwóz, szeregowe lub pasmowe zadrzewienie śródpolne, żywopłot, nasyp kolejowy, pobocze drogi.
trwałe (nieodwracalne w naturalny sposób) uszkodzenie lub zniszczenie dużego obszaru środowiska przyrodniczego, wpływające negatywnie, bezpośrednio lub pośrednio, na zdrowie, często życie ludzi.
