egzekucyjny

Encyklopedia PWN

[gr., ‘zastaw’],

zabezpieczenie zapłaty długu polegające na ustanowieniu na rzecz wierzyciela ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości.

prawo stwierdzenie przez sąd, że tytuł egzekucyjny nadaje się do wykonania;

komornik, komornik sądowy,

prawo funkcjonariusz publiczny dokonujący czynności egzekucyjnych pod kontrolą sądu.

akt uchwalony 23 I 1573 na sejmie konwokacyjnym w Warszawie, związany z programem egzekucyjnym;

Leszczyński Rafał, ur. w końcu 1526 lub 1527, zm. 1592,

Liwiusz, Titus Livius, ur. 59 r. p.n.e., zm. 17 r. n.e.,

historyk rzymski, autor monumentalnych dziejów Rzymu.

Słownik języka polskiego