dziury
Encyklopedia PWN
ukierunkowany ruch (przepływ) swobodnych ładunków elektrycznych w środowisku przewodzącym, który zachodzi pod wpływem pola elektrycznego.
promieniowanie rentgenowskie, promienie rentgenowskie, promienie X,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o fali długości od ok. 0,0001 nm do ok. 100 nm;
promień grawitacyjny, promień Schwarzschilda,
fiz. w ogólnej teorii względności wielkość przypisana każdemu ciału wzorem rg = 2Gm/c2, gdzie m — masa ciała, G — stała grawitacji, c — prędkość światła w próżni;
fiz. zlokalizowany stan elektronowy w ciele stałym (półprzewodniku lub dielektryku), związany z atomem domieszki lub defektem struktury krystalicznej, mogący wychwycić elektron (pułapka elektronowa) lub dziurę (pułapka dziurowa) odpowiednio z pasma przewodnictwa lub pasma walencyjnego.
rekombinacja
fiz.:
[łac.],
